Het Verbond van Verzekeraars heeft besloten om de Wmo-overeenkomst afkoop regresrecht met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten na 2018 niet te verlengen. Met de overeenkomst is er de afgelopen vier jaar jaarlijks één moment waarop de aansprakelijkheidsverzekeraars gezamenlijk de regreskosten betalen aan gemeenten voor Wmo-voorzieningen. Uit nieuwe inzichten blijkt dat slachtoffers, waarbij een andere partij aansprakelijk is voor de letselschade, wel gewezen mogen worden zich tot het Wmo-loket van de gemeente te wenden, maar daartoe niet verplicht kunnen worden. Hiermee vervalt voor de verzekeraars een belangrijke voorwaarde van de overeenkomst. Gemeenten kunnen de kosten die zij maken voor Wmo-voorzieningen voor ongevallen na 1 januari 2019 zelf verhalen op aansprakelijkheidsverzekeraars.
Als een slachtoffer een beroep doet op Wmo-voorzieningen van zijn gemeente omdat hij letselschade heeft opgelopen door iemand anders, dan mag de gemeente de kosten hiervoor in rekening brengen bij de aansprakelijkheidsverzekeraar van de veroorzaker van het ongeval. Om dit verhaalsproces voor de gemeente en verzekeraar te vereenvoudigen en het proces voor slachtoffers te versnellen, kent de wet de mogelijkheid collectieve afkoop. Het Verbond en VNG hebben direct bij invoering van het wettelijk regresrecht van gemeenten in 2015 een Wmo-regresovereenkomst gesloten, waarin het regresrecht van de gemeenten collectief is afgekocht via een jaarlijkse afkoopsom.
Nieuwe inzichten
Uit recente inzichten blijkt echter dat een slachtoffer wel gewezen mag worden zich tot de gemeente te wenden voor Wmo-voorzieningen in het geval er sprake is van een aansprakelijke partij, maar daartoe niet verplicht kan worden. Indien de verzekeraars onder die omstandigheden een verdere regresovereenkomst zouden sluiten, dan betalen zij eerst een afkoopsom aan gemeenten voor de afkoop van regreskosten terwijl zij vervolgens ook nog direct door het regres-schadeslachtoffer zelf kunnen worden aangesproken voor diezelfde kosten. Feitelijk betalen de verzekeraars dan dubbel.
Voorts blijkt het op grond van de Wmo of andere wetgeving vooralsnog niet mogelijk om tussen gemeenten en verzekeraars (persoons)gegevens uit te wisselen waarmee het risico op dubbel uitbetalen van schadekosten zou kunnen worden voorkomen. Verzekeraars zien daardoor onvoldoende mogelijkheden om de overeenkomst verder voort te zetten. Gemeenten kunnen de kosten voor Wmo-voorzieningen die verband houden met ongevallen die na 1 januari 2019 plaatsvinden zelf op de aansprakelijkheidsverzekeraar verhalen. Het Verbond en VNG gaan op korte termijn met elkaar in overleg over de afwikkeling van de overeenkomst en het verdere proces naar de toekomst.
Was dit nuttig?