Lees verder ...

Vrijwillige brandweer

“Ik zit bij de vrijwillige brandweer, dus het eerste wat ik deed, was 112 bellen. Intussen moesten we proberen te redden wat er te redden viel. Mijn vader kwam vanuit het woonhuis naar buiten rennen. Hij was vooral blij dat hij mij zag. Samen hebben we alle hekken dichtgedaan en de koeien door de box heen getrokken. Uiteindelijk bleken er negentien koeien in de put te zitten. Die koeien hebben een enorme klap gekregen. We hebben de dierenarts om raad gevraagd. Hij vroeg of we ze zuurstof konden geven. Meteen hebben we onze maskers op hun snuit gezet. Dat werkte fantastisch. We hebben daar veel koeien mee gered.”

De kracht van het platteland

“Uiteindelijk hebben we twee koeien moeten afvoeren. Zij zijn lopend het bedrijf afgegaan, zodat we niemand ter plekke hoefden achter te laten. En dan? Dan zakt de moed je in de laarzen. Wat nu? Hoe nu verder? De explosie vond op woensdag plaats. Op donderdag zaten we met de schade-expert van de verzekeraar over de oorzaak te praten. Diezelfde middag is onze boerderij vrijgegeven en meteen trad de kracht van het platteland in werking. Iedereen hielp. We hebben alles schoongemaakt, nieuwe roosters laten maken. Op zaterdagmiddag liepen de koeien weer. Geweldig. Het is echt belangrijk om zo snel mogelijk weer aan de gang te zijn.”

Oorzaak

“De inspectie heeft niks verwijtbaars gevonden. Dat is leuk om te horen, maar het betekent ook dat het dus zomaar weer kan gebeuren. Daarom hebben we alles losgetrokken. Toen bleek dat de bekabeling naar de mestmixer beschadigd was. Een korte explosie die is veroorzaakt in de eerste put is doorgeslagen naar de tweede, waarin veel gas zat. Maar nog steeds weten wij niet wat de echte oorzaak was. Waren het de dichte vloeren? Een verkeerde opslag? Misschien wel ongedierte? Wij zullen in ieder geval nooit meer kabels door een mestkelder laten lopen.”

Bewustwording

“Het na-traject is lang en nog steeds niet helemaal afgerond. We zijn afhankelijk van een aannemer en dat is allemaal niet zo eenvoudig vandaag de dag. Verzekeringstechnisch zitten we goed. Wij zijn goed verzekerd en hebben ook dekking voor explosie. Met ons verhaal willen we vooral bewustwording creëren. Wij hadden de mazzel dat we met zijn drieën waren. Mijn broer ontfermde zich over de koeien. Ik zat in het uitvoerend comité en mijn vader sprak met de media.”

Tranen

“Ons gezin is niet zo emotioneel aangelegd. Maar 5 januari heeft ons wel dichter bij elkaar gebracht. Op een gegeven moment zat ik met mijn vader aan de keukentafel. Hij had tranen in zijn ogen, omdat hij dacht dat hij me kwijt was. Ik heb zelf kinderen en weet sindsdien dat het je niet in je koude kleren gaat zitten als je alleen al denkt aan gevaar en risico’s. Daarom mag die bewustwording van mij ook wel doordringen op scholen. Ik heb nooit ook maar één les over mest en de gevaren gehad. Dat kan en mag toch wel anders!?”