Pas hoorde ik een van onze bestuursleden verzuchten dat hij niet wist dat er zoveel wetgeving uit Brussel kwam. Hij was zichtbaar geschrokken. Wat ik mij goed kan voorstellen. Ik woon en werk in Brussel en krijg dus dagelijks mee wat er reilt en zeilt, maar ook ik laat me nog wel eens verrassen. Het is lastig te kwantificeren in bijvoorbeeld een percentage, maar ons leven en werk worden enorm beïnvloed door Europese wet- en regelgeving.

Wist jij bijvoorbeeld dat er een Europese verordening bestaat om geschillen tussen consumenten en ondernemers die zijn ontstaan door online winkelen op te lossen? Ik in ieder geval niet.

Voor verzekeraars is dat niet anders. Natuurlijk kennen zij in min of meerdere mate de Europese Solvency II richtlijn, maar ik denk dat veel minder verzekeraars er bij stilstaan dat ‘onderdelen van de precontractuele informatie bij nieuwe polissen en de dekking van een WAM-verzekering’ voortkomen uit Europese wet- en regelgeving. Zo kan ik tientallen of misschien wel honderden voorbeelden geven, maar mijn intentie is hopelijk duidelijk: Brussel is best belangrijk. Als je daar graag een beetje beeld bij wilt hebben, moet je eens kijken op deze link. Daar vind je samenvattingen van EU-wetgeving op maar liefst 32 beleidsterreinen, waaronder die verordening over het online winkelen.

Interne markt

Een van de oorzaken van de hoeveelheid Europese regels zit ’m in de Europese Interne Markt. In de jaren negentig hebben we met zijn allen besloten dat we in Europa een vrij verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal willen hebben. Dat betekent ook, simpel vertaald, dat we ervoor moeten zorgen dat barrières worden weggenomen voor bedrijven en consumenten die zaken willen doen in een andere lidstaat dan waar zij zijn gevestigd. Deze barrières worden vooral gevormd door de verschillen in de nationale wetgevingen of doordat nationale systemen niet goed op elkaar aansluiten. Het gevolg laat zich raden: om de barrières echt weg te nemen, moet er vaak nieuwe overkoepelende wetgeving komen.

Barrières

Een belangrijke taak die de Europese Commissie heeft, is om de interne markt zo goed mogelijk te faciliteren en eventuele belemmeringen weg te nemen. In de praktijk betekent het dat de Commissie regelmatig met voorstellen komt om die barrières voor bedrijven of consumenten weg te nemen. Dat kan door de nationale wetgeving te harmoniseren, maar dat kan ook door nieuwe Europese regels voor te stellen. Niet altijd even eenvoudig voor degenen die eraan moeten voldoen, maar de andere kant van de medaille is dat het voor veel Nederlandse ondernemingen een stuk gemakkelijk is geworden om zaken te doen in een andere Europese lidstaat.

Wrijving

De interne markt heeft verzekeraars veel voordelen gebracht, maar natuurlijk zijn er ook nadelen. Als de nationale systemen in een Europees kader moeten worden geperst, levert dat wel eens wrijving op. Vaak zijn de verschillen zo groot dat er naar een compromis moet worden gezocht. En die compromis-oplossingen sluiten niet altijd even goed aan op de situatie op onze nationale markt. Met als gevolg hogere administratieve lasten en onzekerheid bij ondernemers en burgers. Brussel wordt in dergelijke gevallen een ver-van-je-bed-show in plaats van ‘best belangrijk’.
En dat is precies de reden waarom wij een warm pleitbezorger zijn van een wat wij ‘meer gebalanceerde benadering’ noemen. We zijn kritisch, maar wel opbouwend in onze lobby. We kiezen met andere woorden voor een EU-harmonisatie als die het leven van onze leden makkelijker maakt, terwijl we aan de andere kant wijzen op een eigen, nationale invulling als dat verstandiger is. Dat doen we soms zelf en heel direct, en soms via onze koepelorganisatie Insurance Europe, maar altijd met één doel: Europa een stukje dichterbij brengen!