Een tijdje geleden was ik op een bijeenkomst van een club die strijdt tegen autocriminaliteit. Een van de sprekers vroeg wie er met de auto was gekomen. Veel vingers in de lucht. Toen vroeg hij wie er met een BMW was gekomen? Of met een Mercedes of een Tesla? Hij verzamelde drie sleutels en alle aanwezigen gingen naar buiten. Ik was benieuwd wat hij met die sleutels ging doen …

Tesla niet te stelen?

Nou niks dus. Hij liet die sleutels gewoon in zijn zak zitten, haalde een apparaatje tevoorschijn dat hij een beetje bij het voorportier op en neer bewoog en plof, alle deuren gingen voor hem open. Ik weet nog dat er twee mannen naast me stonden. Ze keken met grote ogen en de één zei hardop tegen de ander: “Die Tesla krijgt hij toch niet aan de praat. Die is niet te stelen.”
Mooi wel hè. Nadat hij alle portieren open kreeg, liet hij ook even het bewijs zien hoe makkelijk hij er daarna mee weg kon rijden. Op één na, de BMW kreeg hij niet gestart. Later bleek dat daar een extra beveiliging in zat, omdat de eigenaar zelf in de voertuigbeveiliging werkt. De verbijstering was groot en de toon van de bijeenkomst was gezet. Het rumoer zwol aan en terwijl iedereen weer naar binnenging, moest ik inwendig een beetje om mezelf lachen. Ik heb geen dure auto, dus ik zit wel goed.

Wifi bij de McDonalds

Mooi niet dus. Toen we, eenmaal weer binnen, verder gingen met de theorie schrok ik me rot. Ik hoorde over criminelen die zitten te azen op … alles. Nieuwe auto’s, dure auto’s, kleine auto’s, grote auto’s, onderdelen van auto’s, alles dus. Simpel voorbeeld: je zit bij de McDonalds en onder het eten kijk je even op je mobiel. Via het Wifi-netwerk, wel zo makkelijk. Want hé, IK heb niks te verbergen. Weer een vraag van de inleider. Hoeveel mensen bedienen hun auto met een appje? De nodige vingers, angstig kijkend wat er nu weer volgt. Ik steek ook mijn hand op.
Het antwoord is zo simpel, dat ik me ter plekke onder mijn stoel wil verstoppen. Hoe onnozel kun je zijn? Wat blijkt? Terwijl jij lekker vrolijk rondsurft op het internet via het onbeveiligde Wifi-netwerk van de Mc plukken criminelen die een tafeltje verderop zitten jouw hele app leeg. Wachtwoorden, adresgegevens. Alles ligt op straat en de volgende morgen is ineens jouw auto verdwenen. Hoe kan dat nou?

Privacy? Wat een gedoe!

Tot een tijdje geleden riep ik op elke verjaardag om het hardst dat ik “die hele privacy-discussie” zwaar overdreven vond. Wat een onzin. Wat een gedoe, maar ja: IK heb niks te verbergen.
Sinds die bewuste bijeenkomst doe ik dat niet meer. Ook ik heb een gezin, een auto, een huis en noem maar op. Dat wil ik allemaal heel graag beschermen tegen mensen die het – laten we zeggen – wat minder goed met me voor hebben. Ik ben sinds die dag iets minder naïef geworden en hecht iets meer waarde aan mijn privacy. Inderdaad, uit zelfbescherming.