Nederlandse schade- en levensverzekeraars beheren zo'n 450 miljard euro. Een groot deel wordt wereldwijd belegd in aandelen, onroerend goed of in obligaties aan overheden en bedrijven. Hoe kunnen verzekeraars ervoor zorgen dat dat geld niet alleen goed rendeert, maar ook (maatschappelijk) verantwoord wordt belegd?

In juli 2018 heeft de Nederlandse verzekeringssector samen met diverse andere partijen een IMVO Convenant afgesloten. Dat houdt kortgezegd in dat verzekeraars zowel de OESO-richtlijnen voor multinationals als de richtlijnen van de Verenigde Naties voor bedrijven en mensenrechten (de zogenoemde UNGP's) in hun beleggingsbeleid verankeren. In totaal zijn 95 procent van alle Nederlandse verzekeraars bij dat convenant aangesloten. Omgerekend in beheerd vermogen komt dat neer op 99 procent van de Nederlandse markt. Ons land heeft daarmee een primeur te pakken. De Nederlandse verzekeraars zijn namelijk wereldwijd de eerste die zo'n convenant hebben afgesloten.

Wat is engagement?

Om het IMVO Convenant handen en voeten te geven, worden specifieke thema’s verder verdiept. Sinds 2021 is dat biodiversiteit, maar laat me eerst nog even iets uitleggen over dat beleggingsbeleid. Als verzekeraars, en andere beleggers, in hun beleggingsportefeuille op misstanden stuiten, kunnen ze grofweg twee dingen doen: het betreffende bedrijf uitsluiten en uit hun portefeuille verwijderen of het gesprek aangaan om de misstanden te verbeteren. Dat laatste houdt in dat verzekeraars via engagement hun invloed proberen uit te oefenen. Zo gaan ze letterlijk in gesprek met het bedrijf of laten ze hun stem horen op aandeelhoudersvergaderingen. Hier is geen goed of fout: de ene verzekeraar ziet meer heil in uitsluiten, terwijl een ander voorstander is van engagement om problemen aan te pakken.

Biodiversiteit

Terug nu naar het thema biodiversiteit. De afgelopen paar jaar heeft de werkgroep Biodiversiteit engagementgesprekken gevoerd met drie grote voedselproducenten: Danone, Nestlé en Unilever. Het accent in die gesprekken lag op de ontbossing door sojaproductie. Het doel van de partijen die in dit geval de handen ineen hebben geslagen, was om het biodiversiteitsverlies als gevolg van ontbossing een halt toe te roepen. In dit zogenoemde collectieve engagementtraject hebben de partijen (financiële instellingen, ngo’s en overheid) gezamenlijke doelen geformuleerd en zijn ze ook samen de gesprekken aangegaan.

Duurzame sojaproductie

In die gesprekken stonden de visie en de acties van de drie bedrijven centraal. Wat doen zij om de duurzame sojaproductie te bevorderen? En spannen ze zich wel voldoende in om de sojaproductie te verminderen? Denk bijvoorbeeld aan lokaal geproduceerd veevoer of een circulaire landbouw, maar ook aan de productie van alternatieve eiwitproducten voor onze consumptie.

Key Performance Indicators

Het engagement-traject heeft onder meer geleid tot een raamwerk van Key Performance Indicators voor elk bedrijf. De werkgroep heeft de drie gevraagd of ze die KPI's standaard in hun beleid willen opnemen. Het is dan voor investeerders en andere belanghebbenden meteen duidelijk hoe de drie bedrijven werken aan de verduurzaming van de sojaproductie, maar ook aan de vermindering van de vraag naar soja.

Toegevoegde waarde

Met name de onderlinge samenwerking tussen verzekeraars, ngo’s en overheid wordt als een extra toegevoegde waarde gezien in dit traject. Zowel in de verkenningsfase als bij de formulering van de engagementdoelstelling hebben de expertise en de verschillende inzichten bijgedragen aan de kwaliteit en diepgang van de gesprekken.

Meer lezen?

Wil je graag meer lezen over beleggen en biodiversiteit? Bekijk dan eens onze longread (Is biodiversiteit sexy? over de Fieldtrip die de werkgroep Biodiversiteit vorig jaar bracht aan de Biologische Boerderij Veld en Beek.

Boy Slijp is Beleidsadviseur Duurzaamheid bij het Verbond van Verzekeraars