Rinke Eigenhuis is ruim vijf jaar geleden bij kerken- en monumentenverzekeraar Donatus in dienst getreden. “Dat was toen geen optimale start", zegt hij lachend. “Het was twee weken voordat de Covid-maatregelen werden ingevoerd. Iedereen zat noodgedwongen thuis, terwijl ik juist zo'n voorstander ben van persoonlijk contact.”
Persoonlijk contact
Dat persoonlijke contact was misschien wel de belangrijkste reden voor Eigenhuis om over te stappen naar de onderlinge wereld. “Ik was eerder in dienst bij een grote verzekeraar. Heb ook in het buitenland gewoond en gewerkt. Ongelooflijk veel van geleerd, maar toen ik als expat terugkwam, met name voor onze kinderen, wilde ik wat anders. Alles draait om de kosten(reductie) bij een grote organisatie. Ik wilde me graag weer meer bezighouden met persoonlijke contacten. En met de klant.”
Rinke Eigenhuis (Donatus): "Wij hebben niet de luxe om een batterij projectleiders in te huren"
Onderlinge wereld
Eigenhuis komt via een oud-collega bij Univé terecht en kan daar alvast wennen aan de onderlinge wereld. Als hij na twee jaar besluit weer voor een directiefunctie te gaan, ziet hij op een zondagavond al Googelend een vacature bij Donatus voorbijkomen. Hij solliciteert, wordt aangenomen en heeft vijf jaar later nog geen greintje spijt. “Integendeel. Die menselijke maat is echt een groot goed. Wij doen alles samen. Wij hebben bijvoorbeeld niet de luxe om een batterij projectleiders in te huren als er een wetswijziging komt. En als ik een presentatie moet geven, draai ik de PowerPoint gewoon zelf in elkaar. Dat maakt ons werk heel praktisch. En het levert veel minder afstemming op dan bij een grote onderneming. Als iemand hier een goed idee heeft, valt er al snel een ja of een nee.”
Protestant-christelijk
De andere kant van de medaille is dat er snoeihard moet worden gewerkt bij Donatus. “Ik durf wel te stellen dat de gemiddelde werknemer hier meer op zijn bord heeft liggen dan bij veel van onze concurrenten. Gekscherend zeg ik wel eens dat niemand bij ons duikgedrag kan vertonen, want dat valt meteen op.”
De medewerkers hoeven niet gelovig te zijn, benadrukt Eigenhuis. “Wij verzekeren immers geen religies, maar kerken en monumenten. Daarom zeggen we altijd dat je natuurlijk wel affiniteit moet hebben met religie en met mooie gebouwen.”
Zelf heeft Eigenhuis een protestant-christelijke opvoeding genoten. De liefde voor de kerk is hem dus met de paplepel ingegoten. “Ik vind kerken niet alleen mooi, maar ook sfeer- en beeldbepalend. Ze vormen een ankerpunt. Als je de weg kwijt bent in een stad, zoek je naar de kerk. Daar is altijd vers water en schaduw.”
Klein maar fijn
Verzekeraars zijn er in alle soorten en maten. Iedereen kent wel de grote namen, die vaak in reclamespotjes voorbijkomen, maar er zijn ook kleine(re), gespecialiseerde verzekeraars die minder bekend zijn. In onze rubriek Klein maar fijn zetten we het vizier op die verzekeraars. Dit keer op Donatus, een onderlinge verzekeraar van kerken en monumenten met 52 medewerkers en een verzekerde som van meer dan vijftig miljard euro.
Nationale dekking
Alleen Nederlandse kerken en monumenten kunnen zich bij Donatus verzekeren. Buitenlandse wetgeving, maar bijvoorbeeld ook de staat van het onderhoud van kerken in een land als België, weerhoudt de verzekeraar om over de landsgrenzen heen te kijken. “Het loont simpelweg niet", zegt Eigenhuis, “en daar helpen wij onze leden ook niet mee.”
In totaal heeft de onderlinge verzekeraar nu ongeveer twee derde van alle kerkgebouwen en gebedshuizen in ons land verzekerd tegen brand en storm. En zo'n twaalf procent van de monumentenmarkt. “Ons doel is om te houden wat we hebben. Tot nu toe weten we ieder jaar nog te groeien. Zo kwamen er in het afgelopen jaar weer 300 nieuwe leden bij, maar dat is met de ontkerkelijking geen vanzelfsprekendheid. Steeds meer kerken sluiten de deuren en worden ‘omgedoopt’ tot een bibliotheek, een hotel, zorginstelling of er worden appartementen in aangelegd. Gemiddeld komt zo'n dertig procent van die nieuwe risico's bij ons terug. Onze groei zit met name in de monumentenmarkt, maar voor ons staat voorop dat we een ledenorganisatie blijven. Dat is wat we zijn en wat we ook willen zijn.”
"Kerken vertegenwoordigen een gemeenschap en ‘verkopen’ solidariteit. Dat doen wij natuurlijk ook"
Veel vet op de botten
Hij noemt het "geen toeval” dat het met name (internationaal) onderlingen zijn die kerken verzekeren. “Kerken vertegenwoordigen een gemeenschap en ‘verkopen’ solidariteit. Dat doen wij natuurlijk ook. Wij bestaan dit jaar 173 jaar en houden ons bezig met een oervorm van verzekeren. We leggen het geld van veel kerken/monumenten bij elkaar en als er één pech heeft, dan kunnen we dat betalen.”
De solvabiliteit van Donatus is “extreem goed” en ligt al jaren rond de tweehonderd procent. “Dat doen we bewust", zegt Eigenhuis. “Als er een schade valt aan een kerk, dan is het vaak meteen een grote. Zes of zeven miljoen aan één object is bij een storm of brand echt geen uitzondering.”
Premierestitutie
Vooralsnog gaat het goed met de schade. Elk jaar krijgen de leden een deel van hun premie retour. Over het afgelopen jaar was dat dertig procent. En er zijn zelfs jaren geweest met een nog hogere premierestitutie. “Het is voor ons belangrijk om onze leden geld terug te geven. Toch hebben we onlangs in overleg met onze Ledenraad voor een kleine trendbreuk gekozen. We blijven groeien. Dat is mooi nieuws, maar betekent ook dat we meer moeten herverzekeren en voldoende eigen vermogen moeten aanhouden om scheefgroei te voorkomen. Het vermogen moet immers wel in verhouding blijven met het risico dat we in portefeuille hebben. Daarom streven we nu naar een premierestitutie van rond de dertig procent.”
"Het is voor ons belangrijk om onze leden geld terug te geven, maar het vermogen moet wel in verhouding blijven met het risico dat we in portefeuille hebben"
Veel overleg
Tijdens het gesprek laat Eigenhuis vaker doorschemeren dat hij houdt van persoonlijk contact en een menselijke maat. Maar uiteraard ontkomt ook hij er niet aan om veel te overleggen. Bijvoorbeeld met zijn mededirecteur Alphons van der Voorn. “Net als iedere andere verzekeraar moeten ook wij voldoen aan wet- en regelgeving. Dat vergt overleg. Hoe pakken we dat aan? Wat doen we eerst? Wij kunnen snel veel medewerkers bij elkaar halen als het moet, maar we hebben geen onbeperkte middelen. Daarom moeten wij goed nadenken hoe en waaraan we ons geld besteden.”
Herverzekering
Veelzeggend is wat dat betreft dat Donatus de risico's bij maar liefst vijftien internationale – en soms onderlinge – herverzekeraars heeft belegd. “Dat is natuurlijk niet voor niks", zegt Eigenhuis. “Onze risico's zijn groot. Wij zitten met 47 fte en een verzekerde som van meer dan vijftig miljard euro bijna in de top tien van Nederlandse schadeverzekeraars.”
Hij knipoogt. Hoezo klein? “Die verzekerde som komt neer op één miljard per medewerker. Ze moeten echt voorzichtig zijn met oversteken.”
Wil je meer lezen over Donatus en bijvoorbeeld weten hoe ze met duurzaamheid omgaan? Lees dan ons interview met taxateur Derk-Jan Baarda over duurzaam schadeherstel.