Skip to Content

Stichting Gevonden-verloren: “De emotionele waarde kun je niet uitkeren”

Op deze pagina is ook content beschikbaar exclusief voor leden Log in voor toegang of vraag account aan.

Martin van Hees raakte jaren geleden een dierbare ketting kwijt. Gekregen van zijn tante, een maand voordat ze overleed. Jarenlang gezocht, nooit gevonden. Totdat hij met zijn zoon en een metaaldetector op pad ging en zijn zoon de ketting wel vond. “Ik stond erbij te huilen.”

Van Hees realiseert zich op dat moment dat hij met zijn hobby mensen gelukkig kan maken. Een vriend maakt voor hem een website aan en dan gaat het snel. Een toevallig passerende journalist vraagt hem op een dag als hij net een trouwring heeft gevonden naar het hoe en wat.
In 2019 richt Van Hees de stichting Gevonden-verloren op en inmiddels ‘werken’ er 45 vrijwilligers, waaronder de nodige duikers die min of meer tegen kostprijs hun diensten aanbieden. “Gisteren hebben er nog drie duikers urenlang op de bodem van een zwemplas in Utrecht gelegen. Een meisje is daar een ring verloren. Zij betaalt 20 euro voor de duikers en we vragen 25 cent per kilometer als bijdrage in de reiskosten.”

Martin van Hees (links) en Stephan van Uden (rechts)

Foto's overleden moeder

Zijn medebestuurslid, secretaris Stephan van Uden, benadrukt dat “achter iedere zoektocht weer een eigen verhaal schuilt”. Zo is hij net nog benaderd door een vrouw die haar mobiel in het water is verloren. “Er staan veel foto’s op van haar moeder die onlangs is overleden en ze heeft geen back up. We hebben goede hoop. Soms vinden we na dagen een telefoon terug die het nog steeds doet. De ‘oudste’ die we hebben teruggevonden, lag drie weken in het water, op tien meter diepte en bleek nog te werken.”

"Achter iedere zoektocht schuilt een verhaal"

Rolex

Het gebeurt geregeld dat de vrijwilligers in opdracht zoeken naar dingen die maar een paar euro waard zijn. Maar het komt ook voor dat er objecten worden teruggevonden die een kapitaal waard zijn. “We hebben eens een Rolex van 60.000 euro teruggevonden. Een echtpaar had die Rolex wel opgegeven bij de verzekeraar, maar liever wilden ze het origineel terug. Ze kwamen, via een contact op Instagram bij ons uit en wij vonden hem terug. Uiteraard heeft de verzekeraar niet hoeven uitkeren en dat is voor ons allemaal mooi, toch?”

Trouwring

Samen met de andere vrijwilligers hebben ze al meer dan 4.200 items teruggevonden. Veelal trouwringen, maar ook andere sieraden en mobiele telefoons. Al met al durven Van Hees en Van Uden wel te beweren dat ze de sector al tonnen hebben bespaard. “In misschien wel 99 van de honderd gevallen vinden wij een object terug als iemand weet waar hij of zij het ongeveer is verloren. Dat kan een trouwring zijn, maar wij kunnen ook helpen bij het terughalen van kostbare items of een erfstuk”, aldus Van Uden.

"Wij hebben de sector al tonnen bespaard"

Fietssleutel

“De emotionele waarde van objecten kun je niet uitkeren, maar vaak wel terugvinden”, vult Van Hees aan. Hij herinnert zich nog als de dag van gisteren dat een man hem belde die zijn fietssleutel kwijt was. “Ik vertelde hem dat we daar niet veel aan konden doen en hing op. Tien minuten later belde hij me weer. Zijn dochter was gestorven aan leukemie en had in het ziekenhuis een touwtje geknoopt. Dat touwtje zat aan zijn fietssleutel. We hebben die sleutel teruggevonden en het is met geen pen te beschrijven wat dat met je doet. Als ik eraan terugdenk, heb ik weer kippenvel. Wij maken mensen soms met de kleinste dingen gelukkig.”

Samenwerking met politie en brandweer
De stichting Gevonden-verloren werkt inmiddels met veel verschillende partijen samen. Bijvoorbeeld met de politie die heel graag de mobiel van een verongelukte automobilist wil terugvinden voor nabestaanden. Of met de brandweer, Rijkswaterstaat, Slachtofferhulp Nederland, diverse gemeenten, Staatsbosbeheer, recreatieparken en de Nationale Reddingsbrigade. “Die laatste deelt vaak flyers van ons uit op het strand”, vertelt Van Hees. “Het komt namelijk geregeld voor dat wij op het strand zoeken naar een specifieke trouwring en er dan niet één, maar vier of vijf vinden.”
De vraag rijst: wat willen ze van of met verzekeraars? “Wij denken dat we in de preventieve sfeer wel wat kunnen betekenen voor de sector. Als een verzekerde iets dierbaars kwijt is, kunnen wij misschien helpen zoeken. Dat scheelt de verzekeraar geld en levert bovendien een tevreden klant op. Zoals een expert kijkt naar de waterschade op een parketvloer, kunnen wij in opdracht zoeken naar verloren voorwerpen. Ze mogen ons altijd bellen.”

Meer weten over het werk van de stichting Gevonden-verloren, kijk op de website of stuur een mail.


Was dit nuttig?