De Nederlandse staat gaat kredietverzekeraars helpen. Er komt een garantieregeling voor de herverzekering van leverancierskredieten. “Een belangrijke stap om ervoor te zorgen dat de handel weer op gang komt", reageerde het Verbond van Verzekeraars. Maar waarom is een garantieregeling nodig? En wat doet een kredietverzekeraar eigenlijk? Beleidsadviseur Jos Schaffers geeft antwoord op vijf vragen.
1.Wat is en doet een kredietverzekeraar?
“Een kredietverzekeraar biedt leveranciers de zekerheid dat de rekening wordt betaald als zij op krediet leveren. Neem een visbedrijf dat aan restaurants levert: zo’n restaurant heeft vaak een betaaltermijn van één of twee maanden. Als dat restaurant een gezonde omzet draait, kan hij de rekening van de leverancier gewoon betalen. Maar soms gaat een restaurant failliet - of lukt het niet om op tijd te betalen - en kan de leverancier fluiten naar z’n geld. Een kredietverzekeraar monitort de financiële status van al die afnemers en betaalt de leverancier als een afnemer failliet gaat. Of hij voert de incasso en betaalt vervolgens het openstaande bedrag. Partijen in sectoren als de bloemenhandel, tuinbouw en kleding hebben baat bij kredietverzekeringen.”
2.Is het een nichemarkt?
“Een kredietverzekeraar is een wat wij ‘monoline’ verzekeraar noemen. Dat zijn verzekeraars die alleen kredietverzekeringen verkopen. Er zijn ook geen andere (algemene) verzekeraars die kredietverzekeringen er ‘even’ bij doen. Het is zeer specialistisch werk. Voor zover wij weten, zijn er in Nederland zes partijen actief en wereldwijd zijn er drie grote (Atradius, Coface en Euler Hermes). Het is belangrijk om wereldwijd actief te zijn, omdat Nederlandse leveranciers vaak ook aan buitenlandse afnemers leveren. Kredietverzekeraars moeten dus wereldwijd de financiële status van afnemers monitoren, om hun diensten te kunnen aanbieden. Naast de grote drie, zijn er in Nederland nog drie kleinere partijen actief, die in samenwerking met andere spelers hun diensten leveren: Credendo, Nexus en Mercury.”
3.De Europese Commissie heeft onlangs een garantieregeling goedgekeurd. Waarom was dat nodig? Hebben kredietverzekeraars zoveel last van de coronacrisis?
“Voor de dienstverlening van kredietverzekeraars is het belangrijk om te weten welke bedrijven er financieel gezond voor staan en welke niet. Ze hebben dus actuele gegevens nodig en in veel sectoren laten de actuele data nu een erg slecht beeld zien. Door de lockdown is de omzet bij veel bedrijven immers gekelderd. Dat maakt het voor kredietverzekeraars heel lastig om nu in te schatten welke bedrijven straks nog wel kredietwaardig zijn en welke niet. Als kredietverzekeraars aan hun verplichtingen willen blijven voldoen, moeten ze in veel sectoren de limieten (de grens tot waar handel verzekerd is) verlagen of zelfs intrekken. Dat zou een negatieve impact hebben op het hervatten van de handel, omdat leveranciers dan voor eigen risico op krediet moeten leveren. Of doordat afnemers dan direct bij levering moeten betalen, terwijl veel bedrijven nu niet over die middelen beschikken. Reden voor de kredietverzekeraars om bij het ministerie van Financiën aan te kloppen met de boodschap dat het verstandig zou zijn als de Staat als herverzekeraar gaat optreden. Alleen dan kunnen kredietverzekeraars de limieten intact laten of herstellen naar pre-corona niveau.”
4.Wat houdt die garantieregeling precies in?
“Simpel vertaald betekent het dat een groot deel van het kredietrisico bij de Staat komt te liggen. De kredietverzekeraars blijven wel de polissen uitgeven en de limieten monitoren, maar de staat neemt (een groot deel) van het risico over. Deze publiek-private samenwerking is in het belang van de Nederlandse economie. De kredietverzekeraars zullen de schade tot maximaal honderd miljoen euro betalen. De rest wordt door het Rijk betaald. Op dit moment bedraagt de totale verwachte schadelast ongeveer één miljard euro, maar het uiteindelijke bedrag zal afhangen van het herstel van de economie.”
5.Liggen de kredietverzekeraars nu als het ware aan het Staatsinfuus?
“Nee. De kredietverzekeraars hebben deze maatregel zelf geadviseerd. Niet in hun eigen belang, maar in het belang van de economie. Om de groeiende risico’s het hoofd te bieden, hadden verzekeraars immers ook de limieten kunnen verlagen of intrekken. Daarmee zouden ze hun eigen financiële positie veilig stellen, maar het zou ook negatieve gevolgen hebben voor het herstel van de economie. De Staat treedt in de garantieregeling als herverzekeraar op om de limieten overeind te houden en de financiële stabiliteit van de verzekeraars te waarborgen.”
Was dit nuttig?