Wat kunnen verzekeraars leren van het Engelse koningshuis? Hoe divers is de sector? En hoe open is de bedrijfscultuur? De verzekeringssector staat voor veel uitdagingen, maar die van diversiteit en inclusiviteit is wel een grote. Merel van Vroonhoven (AFM) hield een helder betoog tijdens het Dive In Festival en stak haar mening niet onder stoelen of banken. “We moeten niet te veel op elkaar gaan lijken.”
Het Achmea Congrescentrum in Zeist was afgelopen dinsdag de place to be voor de Nederlandse verzekeringssector. Het door Lloyd’s CEO Inga Beale geïnitieerde Dive in Festival, dat vorig jaar meer dan zevenduizend mensen in 17 landen en 32 steden trok, was door Marguerite Soeteman-Reijnen (Aon) en Bianca Tetteroo (Achmea) naar Nederland gehaald. Thema dit jaar: #time4inclusion.
Dubbele uitdaging
Van Vroonhoven nam, als een van de keynote speakers, de aanwezigen mee naar 1961. “Ik ben verslingerd aan de Netflix-serie The Crown. Kort samengevat speelt de tweede serie in 1961, als het wat kabbelt in het Engelse koningshuis. Elisabeth heeft niet in de gaten dat haar autoriteit afbrokkelt. Ze staat te ver van de mensen af. Dan komt ze in aanraking met een Lord die haar duidelijk maakt dat het koningshuis moet veranderen en zij weer normaal Engels moet gaan praten. Ze moet onder de mensen komen en zichtbaar zijn. Letterlijk in het speelveld staan dus en niet daarbuiten. Datzelfde geldt voor verzekeraars.”
Verzekeraars staan daarbij voor een dubbele uitdaging, vindt de AFM-bestuursvoorzitter. “Bedrijven moeten experimenten en leren stimuleren. Dat kan alleen in een veilige omgeving, niet in een gesloten bedrijfscultuur.” Ze keek de zaal in toen ze de aanwezigen vroeg: “Hoe kwetsbaar durf jij je op te stellen?”
Fouten maken
Dé sleutel zit wat haar betreft in de bedrijfscultuur. Hoe ga je om met fouten? Moet je bang worden van een fout? Of moet je een fout koesteren? “Bedrijven die openstaan voor fouten, worden beloond met integer gedrag en betere resultaten. Maar het is lastig om te implementeren, want onze samenleving is sterk gericht op foutloos gedrag. En als er fouten worden gemaakt, willen we meteen weten wie daarvoor moet worden gestraft. Ik heb niet meteen de oplossing voorhanden, maar leiderschap betekent ook dat je je kwetsbaar durft op te stellen. Voorkom tunnelvisie en zet mensen met verschillende perspectieven in één team.”
Meghan Markle
Dat actie nodig is, blijkt wel uit de cijfers, aldus Van Vroonhoven. “Driekwart van de mensen in directies is een man en 67 procent van de personen in een Raad van Bestuur is man. En als je kijkt naar de studie-achtergrond heeft bijna zeventig procent in jullie bedrijfstak een studie Economie achter de rug, achttien procent rechten en ook nog wat accountancy. Andere studies zijn niet zichtbaar, dus hoe divers zijn jullie? En dan heb ik het nog niet over de culturele achtergronden gehad.”
De boodschap van Van Vroonhoven was helder. Ze gaf volmondig toe het hele huwelijk van Meghan en Harry te hebben bekeken. “Ik was gebiologeerd. De eerste Afro-Amerikaanse die iemand van het koningshuis trouwt. En dan ook nog een Amerikaanse bisschop in het gospelkoor. Het is historisch dat dit kon gebeuren en ik ben benieuwd of het haar lukt om het koningshuis van binnenuit te veranderen. Is één Meghan Markle genoeg? Maar, zeg eens eerlijk: wie is jullie Lord? En wie is jullie Meghan?”
Diversiteit en inclusiviteit in de verzekeringssector
Verzekeraars staan nog maar aan het begin en het is echt tijd voor inclusion, vindt topvrouw Inga Beale van Lloyds. “En gelijk heeft ze”, meent bestuursvoorzitter Willem van Duin van Achmea, die ook de hand in eigen boezem stak. “De veranderende wereld vraagt om leiderschap. Talent is schaars en dus is het een uitdaging om talent aan te trekken, en te behouden. We moeten energie steken in inclusiviteit en diversiteit, en doelstellingen maken. Het gaat niet vanzelf.”
Van Duin, die als gastheer optrad tijdens het eerste Dive In Festival in ons land, benadrukte dat Achmea diversiteit en inclusiviteit al langer omarmt. “Wij willen er als werkgever graag voor iedereen zijn. Inclusiviteit en diversiteit is niet alleen fair en eerlijk, het is ook verstandig. Culturele diversiteit leidt bijvoorbeeld tot een betere klantbediening.”
Voetbal
De eerste stappen op weg naar meer diversiteit zijn gezet, maar de bedrijfstak is er nog lang niet, meent Van Duin, die zijn openingswoorden ook uitsprak als voorzitter van het Verbond. Dat bleek ook tijdens de latere paneldiscussie onder leiding van journaliste Marcia Luyten, waar onder meer Marco Keim (Aegon) en David Knibbe (NN) aan deelnamen. Knibbe sloeg daar de spijker op zijn kop: “Ik ben een blanke man, van inmiddels wel middelbare leeftijd en een heteroseksueel. Dat zegt genoeg toch?” Volgens hem snapt op macroniveau iedereen de voordelen van diversiteit wel, maar micro denken mensen vooral aan zichzelf. Keim was dat wel met hem eens. “Van nature vinden we het allemaal heel normaal dat iedereen gelijk wordt behandeld. Maar ik ging pas lunchen, onder meer met een aantal dames aan tafel, en zestig procent van de tijd gaat het over voetbal. Dat is onbewust gedrag, maar daarmee sluiten we veel mensen af. Daar moeten we vanaf. Sterker nog, we moeten de links- en de rechtsbuiten van onze bedrijfstak weer belangrijk maken.”
Knibbe opperde tot slot om vaker hulp te vragen. “Ik heb ooit tot twee keer toe een vrouwelijke sollicitant uit een andere cultuur afgewezen. Totdat mensen om me heen vroegen: ‘doe je dat nou omdat jij als Westerse man niet met een andere cultuur overweg kunt?’ Ze is nu een succesvolle manager bij ons. Je hebt af en toe gewoon even hulp nodig.”
Wat is diversiteit en inclusiviteit?
Het gaat meer om inclusion dan om diversiteit, benadrukte Sander van ‘t Noordende, de Chief Executive Product van Accenture, een Amerikaans bedrijf dat 450.000 werknemers in meer dan 120 landen heeft. “Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en bij de koffieautomaat over zijn of haar weekend kunnen vertellen.”
Diversiteit en inclusiviteit gaat namelijk niet over sexe, of over leeftijd, of over geaardheid. “Het gaat over jou en mij.” Van ‘t Noordende woont en werkt in New York en toen hij naar Amerika ging, wilde hij niks meer dan een rolmodel zijn. “Het is niet ingewikkeld. Laat je gezicht zien. Ga eens lunchen met een vrouwennetwerk. Begin bij jezelf en zet acties in gang.”
Hij sloot zijn lezing dan ook af met een call to action: “Vraag je eens af van welke verstokte aannames je afscheid moet nemen. Denk aan zinsneden als: Vrouwen zijn nu eenmaal … en dit is nog maar één voorbeeld. Of: komt je vrouw ook? En waar kom jij eigenlijk vandaan? Nee, oorspronkelijk bedoel ik? Bekijk ook je advertenties nog eens met andere ogen. Ben je stiekem toch niet in de werving iets meer op mannen gericht?”
Was dit nuttig?