De EU wil dat financiële instellingen meer data verzamelen om risico’s beter te kunnen inschatten. Insurance Europe is daar niet tegen, maar vindt dat de eisen in verhouding moeten zijn. Vooral bij producten met weinig risico – zoals levensverzekeringen – moeten de regels niet onnodig zwaar zijn. Ook wil ze dat instellingen genoeg tijd krijgen om hun it-systemen aan te passen.
Klantinformatie? Houd het logisch
Insurance Europe is kritisch over het verzamelen van extra klantgegevens, zoals geboorteplaats of meerdere nationaliteiten. Dat is vaak lastig te achterhalen, belastend voor klanten én levert weinig extra op. Het Verbond van Verzekeraars sluit zich hierbij aan: niet alles hoeft verzameld te worden, maar Luuk van der Scheer, beleidsadviseur bij het Verbond, wijst wel op een belangrijke andere wens. “Wij willen graag dat de geboortedag van uiteindelijk belanghebbenden (UBO’s) wordt verstrekt vanuit het UBO-register. Levensverzekeraars zijn namelijk wettelijk verplicht (onder de Wwft) om die geboortedag van hun klanten vast te leggen. Voor schadeverzekeraars helpt dit bovendien om sneller en nauwkeuriger te bepalen wie iemand is en op een sanctielijst staat. Dat voorkomt onnodige ruis in dat proces. Van der Scheer pleit er ook voor om de geboortedatum mee te nemen in de nationale implementatie van het Europese anti-witwaspakket, waarvoor de consultatie naar verwachting binnenkort start.
Slimmere controles bij laag risico
Voor klanten met een laag risicoprofiel wil Insurance Europe dat gegevens alleen worden bijgewerkt als daar een aanleiding voor is. Ze pleit er ook voor om pensioenproducten en risicopolissen onder soepelere regels te laten vallen. Tot slot benadrukt Insurance Europe – net als het Verbond – dat we willen meewerken aan goede regelgeving. Maar dan wel op een manier die effectief, risicogebaseerd én werkbaar blijft in de praktijk.
Vanaf 10 juli 2027 geldt de nieuwe regelgeving voor levensverzekeraars. Dan moeten beleid, procedures, governance, systemen en tooling volledig op orde zijn aan de hand van nationale wetgeving die gebaseerd is op de Europese regelgeving. Schadeverzekeraars vallen niet onder deze wet, maar kunnen er wel mee te maken krijgen – bijvoorbeeld als ze deel uitmaken van een groep met levensverzekeraars. In dat geval moeten ze worden meegenomen in de groepsbrede risicobeoordeling. Afhankelijk van de risico-aanpak van de groep kunnen ook voor schadeverzekeraars bepaalde eisen gelden, op basis van interne keuzes, niet wettelijk verplicht. Wat de regels verder betekenen voor verzekeraars, legt Melissa van den Broek, senior manager bij Verbondspartner KPMG Forensic uit aan de hand van vijf vragen en handige slides.