Lonneke van Dasler (1988) staat vandaag op het podium bij het Insur Talent Network in Apeldoorn. De jonge talenten krijgen een Spoedcursus Geluk. In zo'n drie kwartier tijd neemt Van Dasler ze mee. “Mijn missie is om het leven iets luchtiger en leuker te maken. Uiteindelijk is iedereen op zoek naar geluk.”
Jij hebt acht jaar geleden het roer omgegooid en geeft nu zo'n 50 tot 100 keer per jaar een Spoedcursus Geluk. Wat betekent voor jou geluk?
“Na mijn burn-out heb ik geleerd om het geluk te zien in wat we allemaal hebben en vooral in het hier en nu te leven. Niet in het verleden (wat anders had moeten gaan) of in de toekomst (wat ik allemaal nog moet en wil bereiken), maar nu.”
Hoe ben je op het idee gekomen om spreker te worden?
“Ik heb alles in mijn leven volgens het boekje gedaan. Ik heb gestudeerd, ben daarna als trainee aan de slag gegaan en kreeg een baan als manager in de schoonmaakbranche. Het ging me voor de wind en toch had ik op mijn 27e een burn-out te pakken.”
Weet je waardoor?
“Achteraf wel. Dat is nu ook een van mijn belangrijkste tips in de cursus: bepaal voor jezelf wat jouw belangrijkste kernwaarden zijn. Als een van je kernwaarden liefde is, maar je moet tegen schoonmakers die staan te huilen omdat hun werk zo zwaar is, zeggen dat ze op moeten schieten, omdat er volgende maand een belangrijke aanbesteding aan komt, dan past dat natuurlijk niet. Ik heb zoveel respect voor alle dames en heren die onze scholen en kantoren schoonhouden, dat ik in de knoop kwam. Dat is nu acht jaar geleden. Daarna ben ik steeds wat anders gaan doen, ging van baantje naar baantje, totdat ik het management van cabaretier, spreker en filosoof Paul Smit mocht doen. Ik ging met hem mee naar lezingen en was na 200 keer nog zo geraakt door zijn humor dat ik dacht: dat wil ik ook. Ik heb me ingeschreven bij de KvK en vanaf dat moment was ik ook spreker.”
Maar hoe kom je vervolgens op het idee om een Spoedcursus Geluk te gaan geven?
“Dat is eigenlijk heel simpel. Spreken doe je vanuit je hart. Die burn-out heeft mij onwijs veel geleerd. Wat geeft wel energie, wat niet? Welke keuzes moet ik maken? Hoe herken ik stress? Kan ik dat voorkomen? Die reis naar geluk die ik heb doorgemaakt, heb ik opgeschreven. Dat is de kern van mijn boodschap en die probeer ik continu te finetunen. Ik gebruik daarbij veel humor, interactie, storytelling en bewegende beelden. In drie kwartier jaag ik er zo'n 180 slides doorheen, maar daar merkt de zaal niks van.”
Hoe belangrijk is humor?
“Dat is een wondermiddel. Humor druipt dan ook door mijn hele presentatie heen en ik sluit er altijd mee af. Door humor kun je beter relativeren en voel je je gelukkiger.”
Wat is je doel?
“Ik wil de wereld iets luchtiger en leuker maken. Als het me lukt om bij tien procent van mijn bezoekers een zaadje te planten, dan draag ik al bij aan de olievlek die nodig is om de wereld leuker te maken. Wist jij dat we zo'n dertig- tot zestigduizend gedachten per dag hebben, waarvan 95 procent piekergedachten zijn? ‘Heb ik weer de verkeerde rij bij de kassa gekozen. Wat een smerig weer zeg. Alweer file!’ Van al die piekergedachten word je ongelukkiger. Daar doe je niks tegen, ze komen vanzelf. Maar als je ze leert herkennen, kunnen ze wel minder impact hebben. Ik noem dat Muppets in je hoofd.”
Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan?
“Het is inderdaad niet zo zwart-wit als positief denken. Dat is meer doen alsof die negatieve gedachte niet bestaat, maar dat werkt niet. Je kunt immers niet zoveel doen aan die 95 procent piekergedachten. Misschien kun je er 94 procent van maken, maar dat zet geen zoden aan de dijk. Het is echt een kwestie van herkennen en accepteren, zodat je er veel minder door wordt geraakt.”
In de cursus vraag jij onder meer wie er wel eens een burn-out heeft gehad, omdat dat goed voor je zou zijn. Waarom?
“Je kunt alleen iets veranderen als dat uit passie of urgentie gebeurt. Als er genoeg passie is, wil je graag veranderen. Datzelfde geldt bij urgentie en een burn-out is heel urgent. Er MOET iets veranderen. Dat maakt het, achteraf gezien, goed. Mensen nemen na een burn-out grote beslissingen die ze soms al jarenlang voor zich uit hebben geschoven.”
Jij hebt zelf een burn-out gehad toen je 27 jaar was en praat daar heel open over. Wat heeft het jou geleerd?
“Dat je na moet denken wat jou gelukkig maakt. En natuurlijk moet je daar wel reëel in zijn. Toen ik jong was, wilde ik graag dolfijnentrainer worden, maar niet iedereen kan dolfijnentrainer worden. Als jij heel gelukkig wordt van tekenen, geldt hetzelfde. Niet iedereen kan kunstenaar worden en daar zijn brood mee verdienen. Maar het geeft wel aan wat jij leuk vindt. Ga eens naar een loopbaancoach en zoek uit wat bij jouw interesses past. Waar word jij gelukkig van? Stap 1 is uitzoeken wat jouw kernwaarden zijn en wat jij leuk vindt om te doen. Er is echt geen geluksgoeroe te vinden die dat voor jou kan invullen. Ook ik niet.”
Wat wil je de jonge talenten uit de verzekeringssector meegeven?
"Ik ben, eerlijk gezegd, wel benieuwd hoeveel van die groep al een burn-out heeft gehad. Een kwart van de mensen heeft namelijk voor zijn 35e een burn-out te pakken. Dat is best veel. Daarom wil ik ze vooral meegeven dat ze bij zichzelf moeten blijven, niet met de massa meedenken. Ga eens bij jezelf te rade. Hoe is het met je stressniveau? Hoe gaat het met je geluksgevoel? Met je veerkracht? En uiteraard geef ik ze tips en trucs mee naar huis. Een tipje van de sluier? Pure chocolade werkt stress-verlagend. Af en toe snoepen mag dus best.”