Kort na de start van Geeke Feiter (1971) als directeur bij het Verbond van Verzekeraars brak het coronavirus uit in Nederland. En tot op de dag van vandaag betekent dit voor onze sector online samenwerken vanuit huis. Een persoonlijk gesprek bij de borrel of lunch zit er niet in. Hoog tijd dus om haar beter te leren kennen. Feiter is getrouwd met Eric en het huishouden is sinds een paar maanden uitgebreid met Lex, een Beierse bergzweethond.
Feiter groeit op in een Twents dorp met alles wat daarbij hoort: tennis, gymnastiek, de muziekschool en de hobbyclub op woensdagmiddag. “Mijn zes jaar oudere broer en ik kregen alle ruimte om te doen wat we leuk vonden. En toen ik ooit bedacht dat ik iets met kunst en techniek wilde, gingen mijn ouders braaf mee naar open dagen van kunstacademies”, grinnikt ze.
Techneutengezin
Haar interesse voor kunst en techniek komt niet zomaar uit de lucht vallen. Ze komt uit een creatief, techneutengezin. “Mijn vader schildert graag in zijn vrije tijd en hij werkte als chemisch technoloog. Ook mijn broer is de techniek in gegaan en koos voor een studie Werktuigbouwkunde in Enschede. Dat hij als student thuis bleef wonen, begreep ik niet zo. Ik sloeg net als mijn vader en broer het technische pad in, maar liet Twente achter me. Ik vertrok naar Delft om Bouwkunde te gaan studeren.”
Twijfels
“Ondanks mijn interesse in de architectonische kant van bouwkunde, kwam ik er in mijn tweede studiejaar achter dat ik niet de allerbeste architect zou worden. Wel werd ik warm van het managen van bouw. Kijk maar eens goed naar een bouwput bij jou in de buurt. Daar komen zoveel partijen samen zoals de gemeente, architecten en allerlei technische specialisten. Bouwmanagement is een machtig mooie puzzel waarin alles draait om belangen en goede samenwerking.”
Aan het einde van haar studie en na meerdere stages bij grote aannemers, stuit Feiter in Delft op een aantal management trainees van ING Groep. “Ik twijfelde in die tijd of de aannemerij wel echt iets voor mij was. Ik merkte op dat ik me meer thuis voelde bij mensen zoals die trainees. Ze hielden van complexiteit én waren jong van geest. Dus zo rolde ik de financiële sector in.”
Letterlijk aarden
Naast gezelligheid en lekker eten met Eric en vrienden, zoekt Feiter in haar vrije tijd rust in de natuur. Trots vertelt ze over de moestuin die ze al een aantal jaren samen met een goede vriendin heeft. “Tijdens de eerste lockdown stonden mijn werkdagen volledig in het teken van corona. Met het crisisteam zochten we naar oplossingen voor het repatriëren van reizigers uit het buitenland en ondersteunden we verzekeraars met regelingen voor klanten in nood. Toen besefte ik weer even hoe prettig het is om naast werk ook echt te kunnen ontspannen.” Tussen de bedrijven door hield ze de bakjes op de vensterbank nauwlettend in de gaten om te zien of er al iets groeide, wat vervolgens in de moestuin uitgepoot kon worden. “Het resultaat mocht er zijn. Ik draaide in 2020 een maximale spruitenproductie!” In de moestuin kan Feiter letterlijk aarden. Maar ze heeft nog twee motto’s: veel slapen én regelmatig de hartslag omhoog. Dat laatste doet ze door hardlopen, tennissen en wielrennen.
Hart voor publieke zaak
Terug naar die financiële sector. Na haar studie werkte Feiter in verschillende managementposities. “Ik heb nooit een masterplan gehad, maar ben wel blij met mijn keuzes en de kansen die ik bij ING en NN kreeg om te groeien. In haar functie als directeur Schade Particulier bij NN trok de ‘publieke zaak’ steeds meer haar aandacht. En zo startte ze in december 2017 bij Centrum Veilig Wonen. “Dat was een goede testcase. Ik leidde een private onderneming in een gevoelige, publieke context. En net als in een bouwput, is het Groningse aardbevingsdossier een moeilijke, maar interessante puzzel.”
Ze leerde zichzelf door de jaren heen steeds beter kennen: “Ik ben van de doe-modus, maar weet ook dat ik een ‘beslis optimizer’ ben. In een project probeer ik alle facetten te overzien. Als ik dat gevoel van overzicht niet heb, vind ik het lastig om beslissingen te nemen. Maar zodra ik alle puzzelstukken heb, ga ik in de doe-modus. Want als je een beweging in gang zet, komt er energie vrij en komen ontwikkelingen vanzelf op je af. Je laat zien dat je iets nastreeft. En natuurlijk mislukken sommige stappen, maar dat is niet erg. Je bereikt zo veel meer dan door af te wachten.”
De maatschappij van morgen
Net als bij het Centrum Veilig Wonen werkt ze ook bij het Verbond op het publiek-private snijvlak en dat bevalt haar goed. Er verschijnt een energieke glimlach op haar gezicht. “In 2021 wil ik het werk van verzekeraars nóg beter aan laten sluiten op de maatschappij van morgen. Hoe? Door steeds thematischer te werken en verder te kijken dan één beleidsdossier. Een mooi voorbeeld is funderingsschade door klimaatverandering. Dit is niet alleen een schadedossier, maar raakt ook hypotheken, aansprakelijkheid en beleggen. Als Verbond begeven we ons op het speelveld van het bedrijfsleven (verzekeraars), stakeholders én politiek om concrete oplossingen te bedenken voor de samenleving. Daar kan ik wel mee uit de voeten. Doe mij maar zo’n moeilijke puzzel!”
Foto: Ivar Pel