De staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft het Besluit basisregistratie personen gewijzigd. Hierdoor kunnen levens- en natura-uitvaartverzekeraars gerichter op zoek naar nabestaanden die recht hebben op een uitkering van een verzekering.
Nu is het nog zo dat rechthebbenden van een levensverzekering soms onvindbaar zijn voor de verzekeraar. Bijvoorbeeld omdat ze ooit verhuisd zijn en geen adreswijziging hebben doorgegeven. Ook komt het voor dat nabestaanden niet weten dat er een polis is afgesloten en daarom bij overlijden geen contact zoeken met de verzekeraar. Zolang er geen claim wordt ingediend, weet een verzekeraar niet dat een klant overleden is.
Door de wijziging kunnen verzekeraars straks hun verzekerden ‘aanmelden’ bij de BRP. Als in de BRP vervolgens de juiste persoon geïdentificeerd wordt, dan krijgt de verzekerde een zogenaamde afnemersindicatie voor de betreffende verzekeraar. Overlijdt de verzekerde? Dan krijgt de verzekeraar daarvan automatisch bericht. Melden nabestaanden zich vervolgens niet bij de verzekeraar, dan kan de verzekeraar zelf contact opnemen. Heeft de verzekeraar geen informatie over de nabestaanden? Dan kan de verzekeraar ook deze informatie opvragen in de BRP. Uiteraard blijft het zelf melden van het overlijden door nabestaanden bij de verzekeraar, het meest efficiënt.
Ook kunnen levensverzekeraars straks, na het plaatsen van een afnemersindicatie, een signaal krijgen bij overlijden van een klant die in Nederland woont en een periodieke (lijfrente)uitkering ontvangt. Nu moeten klanten met regelmaat aantonen dat ze nog in leven zijn, met een attestatie de vita. Dit is dan niet meer nodig voor klanten die met een afnemersindicatie in de BRP staan.
Aan de slag met gewijzigde regelgeving
Volgende stap is nu dat de gewijzigde regelgeving in de praktijk wordt gebracht. Verzekeraars en de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens, de beheerder van de BRP, gaan daar nu mee aan de slag. Belangrijke vervolgstap is het opstellen van modelautorisaties. Deze vormen de basis voor de autorisaties die individuele levensverzekeraars straks kunnen aanvragen. Vermoedelijk duurt dit proces een half tot één jaar.
Vermoeden verzekeraars dat een polis uitkeerbaar is? Dan gaan zij zelf op zoek naar nabestaanden. Omgekeerd gebeurt ook. Lees meer over hoe verzekeraars nabestaanden helpen bij hun zoektocht naar een polis via de zoekservice.
Was dit nuttig?