OVM Twente bestaat dit jaar 115 jaar. EFO Paardenverzekeringen kan eenzelfde aantal kaarsjes uitblazen. En iets jonger, maar ook jarig is De Luchtvaart Onderlinge. Dit lid telt in 2020 maar liefst 50 lentes. Tijd om de drie jubilarissen te feliciteren én elk drie vragen te stellen.
Gefeliciteerd! Wat is het geheim van 115 jaar oud worden en vitaal blijven?
Jan Erik ter Avest (OVM Twente)
“De basis van onze vitaliteit is in het verleden gelegd. Onze voorgangers hebben prima op de financiën gelet, waardoor zowel onze solvabiliteits- als liquiditeitspositie uitstekend is. In ons werkgebied staan wij midden in de samenleving en wij weten wat daar leeft. Maar het allerbelangrijkste ‘geheim’ is niet zo moeilijk. Je moet gewoon goed luisteren naar de wensen van de klanten en inspelen op de behoeftes.”
Henk de Jong (EFO Paardenverzekering)
“De Eerste Friesche Onderlinge Paarden Verzekeringsmaatschappij U.A. (EFO Paardenverzekering) is 115 jaar oud geworden door de bakens op tijd te verzetten. Dit kan alleen door steeds weer een juiste groep mensen bij elkaar te vinden: bestuurders, ledenraad en medewerkers die de overtuiging hebben dat het onderlinge model, in onze nichemarkt, toegevoegde waarde biedt. Iedereen die bij EFO Paardenverzekering betrokken is heeft wel iets met paarden. Onze leden herkennen dat en bijna 70 procent van onze leden geeft dan ook aan het gevoel te hebben bij een club te horen. Om dit vast te houden investeren wij in klantbeleving. Dit doen wij met deskundige medewerkers, maar ook met onze communicatie zoals video’s over preventie, animaties en interessante informatie waar elke paardeneigenaar wat aan heeft. Ook op automatiseringsgebied lopen wij niet achter. Daardoor kan EFO Paardenverzekering zich competitief opstellen en een antwoord geven op klantverwachtingen. Hierdoor blijven wij vitaal. Bij EFO zeggen we dan: “we zijn van 1905, maar niet van gisteren!”
Jan van de Ven (De Luchtvaart Onderlinge)
“DLO is steeds dicht bij haar leden gebleven. Voor zweefvliegers, door zweefvliegers. Pure vrijwilligersorganisatie zonder opsmuk. Alle franje consequent weggelaten. Eigen risico-model, dat wel.”
Wat is je leukste herinnering aan jouw tijd bij de onderlinge?
De Jong:
“De contacten met mijn collega’s, het bestuur, de ledenraad en iedereen die bij onze verzekeraar betrokken is, zijn belangrijk en leuk. Maar qua anekdote steekt een schadegeval er nog altijd bovenuit. Mijn collega ontving de melding dat de manen van een paard waren gestolen (afgeknipt) en of men het paard dan ook kon claimen. Zij reageerde dat dit een tijdelijk iets zo zijn. Manen groeien weer aan en dan is er ook geen blijvende schade. Ze gaf ook aan dat het anders zou zijn wanneer het paard gestolen zou zijn. Je raadt het al, drie maanden later werd het paard gestolen. Toen bleek ook nog dat het paard veel te duur verzekerd was. Maar we hadden geen harde bewijzen van fraude. De slimme manier waarop we de schade toen beperkt hebben geeft me nog altijd een goed gevoel: in overleg met de verzekerde hebben we het paard laten taxeren. De deskundige taxeerde het paard op 1.300 euro. Het paard was verzekerd voor 18.500 euro. Verzekerde heeft nog een procedure gestart die wij wonnen.”
Van de Ven:
“Het mooiste was om in 2016 de drempel van de Basic-vergunning te halen. Dat bleek tegen onze aanvankelijke verwachting in toch haalbaar, vooral door de zaken niet wezenlijk anders voor te stellen dan wij al tijden gewend waren te doen. Wel met geheel nieuwe statuten. Grappig was dat er maar één simpele journaalpost nodig was om de Solvency Tier 2-bracket te vullen vanuit de voorschotpremie.”
Ter Avest:
“Ik werk bijna 30 jaar bij onze onderlinge. Door de jaren heen zijn natuurlijk diverse leuke herinneringen ontstaan, maar als ik één herinnering moet kiezen dan is het ons 100-jarig jubileum in 2005. Wij hebben toen een circus naar Wierden gehaald met de bedoeling een paar voorstellingen te geven. Wij waren echter iets te bescheiden met onze inschatting van dit gebeuren. Al met al is de hele organisatie destijds behoorlijk uit de klauwen gelopen. Maar achteraf werd het zo’n groot succes dat wij er nu, na 15 jaar, nog wel eens over aangesproken worden.”
Hoe viert de onderlinge haar jubileum?
Van de Ven:
“Door corona zal onze Jaarvergadering een videocall zijn. Het plan is om in het najaar alsnog een feestje te vieren. En een klein boekwerkje, met een aantal spraakmakende kraken uit het archief. Ter leering ende vermaeck.”
Ter Avest:
“De bedoeling was om op zaterdag 16 mei, de exacte datum van ons 115-jarig bestaan, een jubileumdag te vieren met speciale aandacht voor verenigingen in ons werkgebied. Helaas hebben wij in verband met coronavirus de geplande festiviteiten moeten afblazen. Maar het mooie van een jubileum is dat je een heel jaar jarig bent. Wij hopen in het tweede deel van dit jaar alsnog de jubileumdag te kunnen houden.”
De Jong:
“Het huidige tijdsgewricht, met corona, brengt met zich mee dat het vieren van dit jubileum lastig is. We hebben er wel bescheiden bij stilgestaan, dat past ook bij ons. Al gaan we er natuurlijk voor om komende jubilea passend te gaan vieren!”
Was dit nuttig?