Wat houdt het IMVO-convenant in?

Het Verbond heeft deze zomer samen met ngo’s, vakbonden en de rijksoverheid een IMVO-convenant (Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) gesloten. Dat convenant is bindend voor de leden en daarmee hebben Nederlandse verzekeraars een wereldprimeur. Maar hoe is dat convenant tot stand gekomen? En wat houdt het precies in? Tijdens een webinar kwamen deze en nog veel meer vragen voorbij.

De aanleiding voor de IMVO-convenanten is niet leuk, vertelt beleidsadviseur Dennis Heijnen van het Verbond meteen aan het begin van het webinar. Na een ramp in een textielfabriek in Bangladesh besluit de minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking dat Nederlandse bedrijven hun internationale verantwoordelijkheden moeten nemen. Met risicosectoren moeten er convenanten worden gesloten om toekomstige rampen te voorkomen. Ook verzekeraars komen, met name vanwege hun internationale beleggingsbeleid, al snel in beeld. “Wij hebben meteen ja gezegd tegen het verzoek om mee te denken en mee te doen”, aldus Heijnen die samen met Babs Dijkshoorn (Nationale-Nederlanden) en Jos Gijsbers (a.s.r.) het webinar leidde. Dijkshoorn is als voorzitter en Gijsbers als lid van de werkgroep Duurzaam en Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen van het Verbond nauw betrokken geweest bij het hele traject. “Dat was geen eenvoudig proces”, benadrukken ze. “Als financiële sector spreken wij nu eenmaal een andere taal dan de ngo’s en de overheid.” Uiteindelijk is, na bijna twee onderhandelen, op 5 juli van dit jaar het convenant ondertekend, in aanwezigheid van de ministers Hoekstra en Kaag.

Eigen beleid
Dat het convenant nog nieuw is, blijkt bij de eerste pollvraag. Op de vraag Kent u het convenant?, kiest het merendeel (veertig procent) namelijk voor antwoord b: ja, maar alleen de hoogtepunten. “Dat verbaast me niet”, reageert Dijkshoorn. “Het convenant, dat een looptijd heeft van vijf jaar, is nog maar net gelanceerd. Ik vind het juist bemoedigend dat er bij ongeveer twee derde van de deelnemers aan het webinar al sprake is van enig ESG-beleid. Het hebben van een dergelijk beleid is namelijk de basis van het convenant en een mooi uitgangspunt om verdere stappen te zetten.”
Gijsbers benadrukt op zijn beurt ‘dat iedere verzekeraar zelf verantwoordelijk is voor zijn beleggingsbeleid en de keuzes die daarin worden gemaakt’. “Maar dat wil niet zeggen dat we geen samenwerking kunnen aangaan. Integendeel, als wij als sector de krachten bundelen, helpt dat de dynamiek, maar het helpt ook om druk uit te oefenen op vermogensbeheerders. Op die manier helpen we ook weer om de wereld een stukje beter te maken.”

Klimaat en energietransitie
Hij benadrukt dat verzekeraars ook samenwerking kunnen zoeken met ngo’s. “In het convenant wordt ieder jaar een thema gekozen. Voor het eerste jaar is dat klimaat en energietransitie en ik heb in dat kader al verschillende samenwerkingsverbanden voorbij zien komen. Ik snap dat wel, want wij kunnen best veel leren van de ngo. Samen met de overheid, de ngo’s en de vakbonden kunnen we doelen stellen, ieder vanuit zijn eigen rol en mogelijkheden en met zijn eigen middelen.”
Dijkshoorn vult daarbij nog aan, dat er naast de juridische en wettelijke bepalingen verder geen uitsluitingen gelden voor verzekeraars. “Iedere verzekeraar hanteert zijn eigen beleid en hoeft niks uit te sluiten als dat niet bij hem past. Wij raden verzekeraars aan om goed te kijken naar de risico’s en in de risicoanalyse te beginnen met de ernstige schendingen.”

Eerlijke Verzekeringswijzer
Het leidt tot de vraag van een van de kijkers/luisteraars hoe verzekeraars moeten omgaan met uitsluitingen in hun beleggingsbeleid. “Uitsluitingen leiden tot minder spreiding en dat leidt weer tot een hoger marktrisico. Hoe gaan we daarmee om?” Gijsbers antwoordt dat de vragensteller de spijker op zijn kop slaat. “Met dit soort discussies zijn alle verzekeraars in de weer.” Volgens hem is er bij een goed beleid sprake van een optimaal evenwicht tussen het financiële rendement, het risicomanagement (de spreiding van de risico’s dus) en het maatschappelijk belang, oftewel, de afspraken uit het IMVO-convenant. “Dat levert soms dilemma’s op, maar we zullen als sector echt aan de bak moeten. We moeten stappen zetten.”
En dat ontlokt een van de deelnemers tot de slotvraag of “we nu mogen verwachten dat de Eerlijke Verzekeringswijzer zich ook genuanceerder zal opstellen?” Dijkshoorn: “Zowel verzekeraars als de Eerlijke Verzekeringswijzer hebben één ultiem doel en dat is het creëren van een betere en duurzame wereld. Alleen de route er naar toe en de criteria zijn misschien niet altijd hetzelfde, maar met dit convenant is er hopelijk een open dialoog mogelijk en hebben we meer vertrouwen in elkaar.”

Aan de slag
Met de toelichting uit het webinar kunnen verzekeraars nu zelf aan de slag met de implementatie van het IMVO-convenant. Het Verbond zal verzekeraars daarbij blijven ondersteunen, bijvoorbeeld door het organiseren van verschillende masterclasses. Zo organiseert het Verbond op 30 oktober de eerste masterclass ‘Maatschappelijk verantwoord beleggen voor middelgrote en kleine verzekeraars’.